kwiaty

Kwiaty tej azjatyckiej rośliny o łacińskiej nazwie Hamamelis pojawiają się na świecie, kiedy jeszcze cała przyroda śpi zimowym snem. Ich wyjątkową cechą  jest brak strachu przed zimnem. Krzewy te potrafią zakwitnąć nawet jeszcze przed świętami, o ile przez kilka dni utrzyma się temperatura powyżej zera. Czytaj dalej →

Tak oczywiste są kwiaty z ich urokiem, pięknem, subtelnością i kolorami w naszym codziennym życiu. A kiedy się zaczęły, jak wyglądała historia ich powstania? Posłuchajcie opowieści... Czytaj dalej →

Uwaga: Mężczyźni! Walentynki przed Wami! Wiemy, że to dla Was trudne wyzwanie. W to doroczne święto miłości i romansu, które ma swój początek w tajemniczych subtelnościach i ukradkowych spojrzeniach, panowie pytają często, jak sobie poradzić, tak, aby Pani mego serca wyraziła radość i zachwyt? Ba! Niektórzy doświadczeni pytają, jak to zrobić, by jeszcze z nimi nadal rozmawiała? Czytaj dalej →

Każda róża opowiada historię ?

Szekspir - odnosił się do róż ponad 50 razy w swoich dziełach.
Róże są ponadczasowe. Niedawno archeolodzy odkryli skamieniałe pozostałości dzikiej róży sprzed ponad 40 milionów lat. Czytaj dalej →

"Milczenie Roślin" - Wisławy Szymborskiej

Jednostronna znajomość między mną a wami
rozwija się nie najgorzej.

Wiem co listek, co płatek, kłos, szyszka, łodyga,
i co się z wami dzieje w kwietniu, a co w grudniu.

Chociaż moja ciekawość jest bez wzajemności,
nad niektórymi schylam się specjalnie,
a ku niektórym z was zadzieram głowę.

Macie u mnie imiona:
klon, łopian, przylaszczka,
wrzos, jałowiec, jemioła, niezapominajka,
a ja u was żadnego.

Podróż nasza jest wspólna.
W czasie wspólnych podróży rozmawia się przecież,
wymienia się uwagi choćby o pogodzie,
albo o stacjach mijanych w rozpędzie.

Nie brakłoby tematów, bo łączy nas wiele.
Ta sama gwiazda trzyma nas w zasięgu.
Rzucamy cienie na tych samych prawach.
Próbujemy coś wiedzieć, każde na swój sposób,
a to, czego nie wiemy, to też podobieństwo.

Objaśnię jak potrafię, tylko zapytajcie:
co to takiego oglądać oczami,
po co serce mi bije
i czemu moje ciało nie zakorzenione.

Ale jak odpowiadać na niestawiane pytania,
jeśli w dodatku jest się kimś
tak bardzo dla was nikim.

Porośla, zagajniki, łąki i szuwary ?
wszystko, co do was mówię, to monolog,
i nie wy go słuchacie.

Rozmowa z wami konieczna jest i niemożliwa.
Pilna w życiu pospiesznym
i odłożona na nigdy.

(W. Szymborska, Widok z ziarnkiem piasku, Poznań 1996.)